De wind suist een liedje, door 't wuivende riet,
En 't stralende zonlicht, weerkaatst in de vliet,
Ons dobberend bootje, danst mee op de maat,
Die 't kabb'lende water nu lustigjes slaat.
Wij heffen de riemen en schieten door 't nat,
Dat bruisende tegen de steven op spat;
Wij rekken en strekken en trekken met macht,
De schipper houdt stuur en de uitkijk houdt wacht.
Hoezee, voor het water, voor 't roeien hoezee!
Stuur nu weer ons bootje naar veiliger ree;
Want lang heeft men thuis zeker al ons gewacht,
Het zonnetje daalt reeds en wenst ons goenacht!
