Eens naderde ons van Frankrijk's grens, een troep
Zij eisten voor hun mag're pens, La soup
En vonden nergens goesting in
't Ging alles beter naar hun zin
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Zij zagen nooit zo'n arme land, als hier
Het volk verzoop er zijn verstand, in 't bier
Zij zagen hier een deftig man
Voor minder als een beed'laar an
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Zij keken allen boos in 't rond, en 't was
Om dat niet ieder Frans verstond, en las
Zij spotteden met alles luid
Maar 't volk zei: Och 't zijn zwervers, uit
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Wij leken half, zo zeiden z'aan, d'Araab
Ons and're helft, om kort te gaan, was aap!
Zij brachten ons beschaving mee
Maar ieder riep hun luid: Allez!
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Wij hebber er nog velen thans, bij ons
Zij kregen hier de naam van, Franskiljons
Al worden zij er vet en rijk
Zij willen dat wij leven 'lijk
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Zij denken 't land eens vroeg of laat, aan hun
Och, zulk een ongezouten praat, is dun
Want wat z'ook in 't geheim beslaan
Het land der Belgen komt nooit aan
Chez nous, chez nous, chez nous
Chez nous, chez nous, chez nous
Tekst van J.Th. van Ryswijck, Volksliedjes, 1846
Melodie: Het koekoeklied
