Kent gij het land, der zee ontrukt,
Door d' arbeid van een voorgeslacht,
Dat nooit verwonnen heeft gebukt.
Of 't hief zich op met groter kracht ?
Dat land, bekend aan 't verste strand,
Is 't ons zo dierbaar Nederland.
Dat land, bekend aan 't verste strand,
Is 't ons zo dierbaar Nederland.
Kent gij het land, waar eer en trouw,
Bij vorst en volk een woonplaats vindt,
Waar eendracht steunt het staatsgebouw,
En liefde Vorst en Volk verbindt ?
Dat land, bekend aan 't verste strand,
Is 't stil en rustig Nederland.
Dat land, bekend aan 't verste strand,
Is 't stil en rustig Nederland.
Kent gij het land, dat overal,
Zijn schoonste driekleur wapp'ren deed,
Dat helden kweekte zonder tal,
En tachtig jaar voor vrijheid streed ?
Dat land bekend aan 't verste strand,
Is 't steeds volhardend Nederland !
Dat land bekend aan 't verste strand,
Is 't steeds volhardend Nederland !
O, Nederland, gezegend land,
Klein stipjen op de wereldkaart,
Behoed' U steeds des Heren hand,
En blijf der vaad'ren voorbeeld waard !
Dan rijst voor U het schoonst verschiet,
Wat God verlaat de Zijnen niet.
Dan rijst voor U het schoonst verschiet,
Wat God verlaat de Zijnen niet.
