Als ik vlijtig en vol zorgen op mijn zware schooltaak let
En de woorden en de cijfers net en fijn in orde zet
Komt dan morrelend, komt dan morrelend
Rustloos snorrelend, rustloos snorrelend
Sluipend tot op ’t witte blad
Mie Katrien, Mie Katrien, Mie Katrien
Mie Katrien, Mie Katrien, mijn zwarte kat
En het katje, lief en schrander, heeft mijn woorden goed verstaan
Gaat zich leggen en verstandig ziet hij nu het schrijfwerk aan
Tot ik lichtekens en voorzichtekens
Tot ik lichtekens en voorzichtekens
Op mijn schrijfwerk fijn en net
Het allerlaatst, het allerlaatst
Het allerlaatst, het allerlaatst
Het allerlaatste puntje zet
