Er is een heerlijk plekje
Dat niemand licht vergeet
Een plekje dat de zwerver
Iets onvergeet’lijks heet
Zolang men er mag wonen
Al is ‘t ook slechts een kluis
Waardeert men niet ten volle
Het vriend’lijk ouderhuis

Maar wie er van moet scheiden
Genoopt door’s levens strijd
Denkt aan dat vriend’lijk plekje
’t Hart blijft er aan gewijd
Zowel bij ’s levens vreugde
Als buigend onder ’t kruis
Haakt elke mens ter wereld
Vaak weer naar ’t ouderhuis

O, plek van onze spelen
O, onvergeet’lijk oord
Gij hebt ons in de verte
Zo dikwerf nog bekoord
Nooit zullen w’ u vergeten
Al waart g’ ook slechts een kluis
Steeds blijft g’ ons onvergeet’lijk
Lief, dierbaar ouderhuis

W. Mets / E. Wettig-Weissenborn