Van Holland wil ik zingen, van ’t landje waar ik woon
’t Is nietig op de landkaart, maar toch zo lief en schoon
Wanneer ik in de lente die bloesem zie vol pracht
Aanschouw ik er een wonder van d’allerhoogste macht
Aanschouw ik er een wonder van d’allerhoogste macht
Van Holland wil ik zingen, zie ik de groene wei
Des zomers vol met bloemen en op de purp’ren hei
De herder met zijn kudde en met zijn trouwe hond
Dan voel ik: rust en vrede schenkt mijn geboortegrond
Dan voel ik: rust en vrede schenkt mijn geboortegrond
Van Holland wil ik zingen, als herfst de blad’ren verft
De wind in ’t lover fluistert, hoe alles eenzaam sterft
O bos, gij zult ontwaken, juicht hoopvol dan mijn hart
En ’t oog, verrukt door kleuren, schreit niet om scheidenssmart
En ’t oog, verrukt door kleuren, schreit niet om scheidenssmart
Van Holland wil ik zingen, ook in de wintertijd
Als jong en oud op ’t ijs zwiert en sneeuw de jeugd verblijdt
Mijn Holland is mijn glorie, mijn Holland is mijn lust
Het land, waar ‘k ben geboren, wellicht mijn stof eens rust
Het land, waar ‘k ben geboren, wellicht mijn stof eens rust
Gré van Leur / A. Spoel
