Op een gitzwarte hengst daar rijdt de dood
Dicht en grauw is zijn masker als lood
Als de soldaten het veld in marcheren
Laat hij zijn ros ernaast galopperen
Vlaand'ren in nood
In Vlaand'ren rijdt de dood
In Vlaand'ren rijdt de dood

De dood kan ook de trommen slaan
Zijn roffel de harten sneller doet gaan
Hij trommelt luid, hij trommelt luid
Nu trommelt hij op een dodenhuid
Vlaand'ren in nood
In Vlaand'ren rijdt de dood
In Vlaand'ren rijdt de dood

Toen hij zijn eerste roffel sloeg
Het bloed van al hun harten joeg
En toen de tweede roffel klonk
De landsknecht in zijn graf verzonk
Vlaand'ren in nood
In Vlaand'ren rijdt de dood
In Vlaand'ren rijdt de dood

De derde roffel zolang ging
Tot hij van God de zege ontving
De derde roffel is traag en klinkt
Alsof een moeder haar kind toezingt
Vlaand'ren in nood
In Vlaand'ren rijdt de dood
In Vlaand'ren rijdt de dood

L. van de Lende - Duitse melodie, 1916