Waar de zee de trotse duinen
En de stille wadden groet;
Waar de Maas en Schelde stromen.
En de Rijn zich zeewaarts spoedt;
Daar weerklinkt op blijde dagen
Over blinkend watervlak:
"'k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland,
'k Heb u lief, 'k Heb u lief, mijn vaderland!"
Waar de dart'le windjes stoeien
Met de Zeeuwse korenaar;
Waar de Twentse eiken groeien
En de Drentse lamm'renschaar;
Klinkt dan luid, met volle accoorden,
Zingt men 't uit met hart en mond:
" 'k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland,
'k Heb u lief, 'k Heb u lief.mijn vaderland!"
Waar de blijde zonnestralen
Lichten over 't vrije land;
Waar ze een ras, een volk beschijnen,
Kloek van zin en rap van hand;
Zing' men steeds in de eigen tale,
Klinke steeds zo fier en stout:
" 'k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland,
'k Heb u lief, 'k Heb u lief, mijn vaderland!
