Kaatje welaan, kom op de baan
Lacht u het ijs op het IJ dan niet aan?
D’ouden bij ’t vuur en op schaatsen de blonden
Zo wordt des winters de lente gevonden
Kaatje welaan, kom op de baan
Lacht u het ijs op het IJ dan niet aan?
Willem, wees wijs, ik op het ijs?
Ach ik won nimmer op schaatsen een prijs
Daarbij, geloof mij, ik kan er niet tegen
Steek ik van wal af, dan raak ik verlegen
Willen, wees wijs, ik op het ijs?
Ach ik won nimmer op schaatsen een prijs
Kaatje, welaan, kom op de baan
Bravo! Ik dacht wel dat ’t heerlijk zou gaan
Knelt u de schaats, ik herbind u de banden
Moogt ge soms vallen, mij valt ge in handen
Kaatje, welaan, kom op de baan
Bravo! Ik dacht wel dat ’t heerlijk zou gaan
Willem was wijs, want op het ijs
Koos hij geen paden, bereden en grijs;
Ver van ’t gewoel bij de tenten en baken
Wist zich het paar op het ijs te vermaken
Willem was wijs, want op het ijs
Won hij het hart van zijn Kaatjes als prijs
