Waar is de dag, toen mijn hart was jong en blij?
Waar zijn de vrienden van de velden heen?
Weg van de aarde naar een beter land
Zij roepen zachtjes steeds mijn naam
Kom Zwarte Jo!
Ik luister, ik luister
De stemmen zijn heel zacht
Ik weet wat ginder op mij wacht
Ik kom eraan
Huilen doe ik niet, want ’t hart voelt nu geen pijn
‘k Denk aan mijn vriend, die ik hier niet weer zal zien
Want hij ging lang geleên al bij mij weg
Ik hoor zijn stem heel zachtjes roepen:
Kom nu Jo
Ik kom, ik kom
Ik wacht niet langer meer
Ik ga nu naar ’t beloofde land
Ik Zwarte Jo
