Ik leef hoog op d'Alpen, mij 't liefelijkst oord
Daar vlieden mijn dagen genoegelijk voort
genoegelijk voort
Daar geuren de kruiden en ruist er de bron
Daar klinken de klokjes en glimlacht de zon
Daar geuren de kruiden en ruist er de bron
Daar klinken de klokjes en glimlacht de zon
Daar klinken de klokjes en glimlacht de zon
Daar zie ik de dorpen met nevel bedekt
En adem de berglucht, die vrolijkheid wekt
die vrolijkheid wekt
Daar hoor ik van kommer, noch weet van verdriet
En speel op mijn veldfluit een vreugdevol lied
Daar hoor ik van kommer, noch weet van verdriet
En speel op mijn veldfluit een vreugdevol lied
En speel op mijn veldfluit een vreugdevol lied
En drijft mij de winter naar lagere sfeer
Dan troost mij het denkbeeld: de zomer komt weer
de zomer komt weer
Hij brengt mij naar boven, naar d’Alpen weer heen
Daar vind ik mijn vreugd en genoegen alleen
Hij brengt mij naar boven, naar d’Alpen weer heen
Daar vind ik mijn vreugd en genoegen alleen
Daar vind ik mijn vreugd en genoegen alleen
