Eeuwen geleden zo staat er geschreven
Gingen twee mensen op reis
Lang moesten zij lopen
En de wind was guur
sliepen langs de weg
Of ergens in een schuur
Vrede, vrede, zongen zij op deze wijs
In ‘t stadje Bethlehem wilden zij blijven
Omdat een kind werd verwacht
Maar er was geen plaats
Zij klopten overal
Vonden toen alleen nog
Een verlaten stal
Vrede, vrede, stemmen zongen in de nacht
Daar in die kou werd het kind toen geboren
Meer dan wat stro was er niet
Buiten klonk muziek
De lucht was vol geluid
Herders met hun kin’dren
Speelden op de fluit
Vrede, vrede, allen zongen zacht hun lied
t Kindje dat lachte en keek naar de mensen
Ieder was plotseling blij
‘t Was op aarde toen
Opeens niet donker meer
Want een helder licht
Kwam in de harten neer
Vrede, vrede, zal het zijn voor jou en mij
F. Tiland
