Jan was een flinke, ferme baas,
Een leuke jonge kwant.
Hij had een vrolijk frisse lach,
En vaardig was zijn hand.
Ging hij des morgens vroeg naar 't werk,
Dan zong hij blij zijn liedje;
Dan dacht hij aan dat guitige,
Dat guitige Marietje.
Jan werkte vlijtig heel de dag;
Niets viel hem ooit te zwaar.
Jan spaarde zo een flinke duit,
En dacht: het is voor haar.
En wat hij deed en wat hij won,
Zijn lach, en vrolijk liedje,
't Was alles voor dat guitige,
Dat guitige Marietje.
En was de dagtaak afgedaan,
Dan staakte onze Jan,
Voor elke avond had de kwant,
Hetzelfde goede plan:
Hij ging naar 't huisken, hem bekend,
En zong zijn mooiste liedje;
Dan kuste hij dat guitige,
Dat guitige Marietje.
J. de Bunje / L.A. van Tetterode
