Oud en jong, elk is verheugd
En vol vreugd
In de dorpen, in de steden
In de kerken, in het hof
Klinkt de lof
Van de lang gewenste vrede
Wij verbranden heden hier
In dit vier
Alle oude oorlogswrokken
d'Oorlog heeft het leven af
Ligt in 't graf
Daarom luiden alle klokken
Nu mag ieder hier en daar
Met zijn waar
Rijden, varen zonder vrezen
Zuiden, Noorden, Oost en West
Daar hij 't best
En profijt'lijkst waant te wezen
Nu is 't tijd en overtijd
Tot een strijd
Niet van buiten, maar van binnen
Dat elk aan zich zelf begint
En verwint
Zijn verdorven boze zinnen
Dat wij samen met gebeên
Tot God treên
Hem uit reinder herten loven
Zulk een aangenaam gezank
Gaat de klank
Van de klokken ver te boven
Tekst op de vrede van Münster, 1648 - Melodie: Schoonste Nimphje van het woud