Mensenkind, voort! in het wondere leven
Rust u ten strijd
Hoort gij de leus niet, alomme geheven
Rust u ten strijd
Wee, wie er weifelend achtergebleven
’t Kampen vermijdt
Rouw kiemt uit rusten en stil staan is sneven
Rust u, rust u ten strijd

Loont u de lust, ach, het leed wacht er neven
Rust u ten strijd
Wat u behoort moet u eenmaal begeven
Voort rolt de tijd
Kracht brengt het kampen en sterk maakt het streven
Mens wie gij zijt
Op uw banier zij de leuze geschreven
Rust: … Ja rust na de strijd

C. Honingh